در شام رحلت بانوی مرثیه خوان واقعه عاشورا، اُمُّ العَباس(س) و مادر چهار شهید رشید دشت نینوا، جمعی از نوجوانان رضوی با شرکت در محفل دکلمه خوانی "مادر شهیدان"، با خواندن اشعاری حماسی در وصف این بانوی شهیدپرور، مرثیه‌خوانِ رحلت جانسوز این بانوی با کرامت شدند.
در این محفل ادبی که اجرای آن را شاعر آئینی شهر بهشت، سید رضا یعقوبی‌آل بر عهده داشت، ابتدا ابوالفضل محمودی نوجوان ذاکر و مداح اهل بیت(ع) شعری در وصف بانو ام‌البنین(س) قرائت و در این شعر از این بانوی بزرگوار به عنوان بانوی جواهر ساز تاریخ، یاد کرد:
علی(ع) می‌خواست بانویش همان ام‌البنین(س) باشد
شجاع و با ادب می‌خواست این زن بهترین باشد
همان امّ‌البنینی که جواهر سازِ تاریــخ است، برایِ زینتِ دستِ خدا، مثلِ نگین باشد
خدیجه وار آرامش دهد پیغمبرِ خود را، قرارِ بی قراریِ امیرالمؤمنین باشــد
علی(ع) را دوست می‌دارد به زهرا عشق می‌وَرزد، و باید خانه‌ی مولا برایش دِلنشین باشد
ادب دارد خودش را فاطمه دیگر نمی‌خواند، از این بانو نباید انتظاری غیر از این باشد
از این بانو که هرلحظه به عبّاسِ خودش می‌گفت حسینِ فاطمه(ع) از نسلِ ختمُ المُرسلین(ص) باشد
به او هَرگز برادر نه، بگو آقا بگو مولا، همیشه دست بر سینه نگاهت بر زمین باشد
و شاید مادرش روزی تو را فرزندِ خود خواند، اگر جسمت کنارِ علقمه، قطعُ الیمین باشد
در این محفل دکلمه‌خوانی ابوالفضل میثمی، دکلمه‌خوان نوجوان و خوش الحان نیز اشعاری را به ساحت مادر حضرت ابوالفضل العباس(ع) تقدیم کرد که در آن از این بانوی بزرگوار به عنوان آسمان مهر و تقوا بر روی زمین، توصیف کرد:
تو آسمان مهر و تقوا در زمینی، تو دست پنهان خدا در آستینی
اُمُّ الادب، اُمُّ الوفا، اُمُّ البنینی، دلگرمی نسل امیرالمومنینی
در پیشگاه تو ادب تعظیم کرده، قرص قمر میر عرب تعظیم کرده
مانند نوری آمدی تابیدی و بعد، با دست زهرا(س) مورد تأییدی و بعد
خود را دم بیت ولایت دیدی و بعد، آن چارچوب سوخته بوسیدی و بعد
گفتی اگرچه در حرم تازه عروسم، من آمدم دستان زینب(س) را ببوسم
کم کم پسرهای تو بال و پَر گرفتند، دور و بَرَت را مثل یک لشگر گرفتند
درس شجاعت از خود حیدر گرفتند، بوی امیر فاتح خیبر گرفتند
گوییم از اوصاف عظیم تو همین حد، زینب(س) پس از زهرا تو را مادر صدا کرد
ابوالفضل سیبوی نوجوان خوش‌خوان و مدیحه‌سرای اهل بیت(ع) نیز در این بزم ادبی، شعری با موضوع مادران شهدا که حماسه آفرینان تاریخ هستند تقدیم حاضران در این محفل شاعرانه کرد:
حماسه بی زن و زن بی حماسه بی‌معناست، که مرد بی مدد عشق در جهان تنهاست
زن از نخست اگر مادر است اگر همسر، همیشه مظهر آرامش است و عطر صفاست
بدون فاطمه(س)، دنیا برای مولا هیچ، بدون فاطمه، پیغمبر خدا تنهاست
بدون زینب کبری(س) کدام خطبۀ ناب، طلایه‌دار پیام بلند کرب‌وبلاست
پیام کرب‌و بلاست به نام عشق به نام مدافعان حرم، سرم فدای مدافعان حرم
اگر که قسمت من نیست تا حرم بروم، بخوان مرا تو غلام مدافعان حرم
غزل سروده‌ام این بار پیشکش باشد، سلامتی تمام مدافعان حرم
دیگر دکلمه‌خوان این مراسم ابوالفضل حسن‌پور، نوجوان خوش آوازی بود که شعری در مدح ماه منیر بنی هاشم، حضرت اباالفضل العباس(ع) تقدیم کرد:
هستند به عالم همه مسکین اباالفضل(ع)
رو کرده هر آیینه به آیین اباالفضل(ع)، هر کس که مسلمان شده با دین اباالفضل(ع)
از جانب خورشید به من مرحمتی شد، چون گوش سپردم به فرامین اباالفضل(ع)
لب تشنگی آل عبا چیز کمی نیست، از منظر چشمان جهان بین اباالفضل(ع)
ای کودک شش ماهه که در لحظه رفتن، لبخند تو شد مایه تسکین اباالفضل(ع)
زیبا تر از این چیست که در لحظه رفتن، زهرا(س) برسد بر سر بالین اباالفضل(ع)
هستند به عالم همه مسکین اباالفضل(ع، هستیم به عالم همه مسکین اباالفضل(ع)
نظر شما